Saznajte koliko su dugo živeli ljudi u Bibliji, od Metuzalema do Mojsija, i šta ta dugovečnost znači prema teološkim i naučnim tumačenjima.
Kada čitamo Bibliju, često nailazimo na iznenađujuće podatke o tome koliko su dugo živeli ljudi u davna vremena. Imena poput Metuzalema, koji je doživeo 969 godina, ili Noja, koji je živeo 950 godina, zvuče gotovo neverovatno današnjem čitaocu. Ali šta zapravo stoji iza ovih ogromnih brojki i kako ih tumače teolozi i naučnici?
Dugovečnost pre Potopa
Prema Starom zavetu, posebno u Knjizi Postanja, ljudi su pre Velikog potopa živeli znatno duže nego što je to slučaj danas. Evo nekoliko primera:
Adam – 930 godina
Set – 912 godina
Enos – 905 godina
Metuzalem – 969 godina (najduže živela osoba u Bibliji)
Noje – 950 godina
Teolozi objašnjavaju da su ovakve godine deo Božijeg plana u ranim fazama čovečanstva, kada su ljudi bili bliže savršenstvu stvorenja i imali drugačije uslove života.
Nakon Potopa, Biblija beleži da se ljudski životni vek postepeno skraćuje. U Postanju 6:3 Bog kaže:
„Dani čovekovi biće sto i dvadeset godina.“
Ovo ne znači da je ta granica odmah stupila na snagu, ali posle nekoliko generacija primećuje se značajan pad dugovečnosti. Na primer:
Avram – 175 godina
Isak – 180 godina
Jakov – 147 godina
Mojsije – 120 godina
Razlozi za skraćenje životnog veka
Postoje različita tumačenja zašto su ljudi u Bibliji nekada živeli mnogo duže:
Teološko objašnjenje – U ranoj istoriji čovečanstva ljudi su bili bliži Božijoj prvobitnoj zamisli, manje pogođeni posledicama greha, pa im je život bio produžen.
Ekološki uslovi – Pre Potopa, prema nekim tumačenjima, Zemlja je imala drugačiju klimu i atmosferu, što je čuvalo zdravlje ljudi.
Simbolično tumačenje – Pojedini naučnici smatraju da su brojevi možda imali simboličko značenje, naglašavajući čast i mudrost, a ne isključivo stvarne godine.
Autor: D.B.
