U blizini rta Dežnjova, koji se smatra najistočnijom kopnenom tačkom na tlu Rusije, susreću se dva okeana - Severni ledeni i Tihi okean.
Tako se Čukotski autonomni okrug Rusije nalazi praktično između tundri severnoistočnih delova Evroazije i kontinenta Severna Amerika.
Po mnogo čemu specifičan i jedinstven, ovaj okrug Rusije bio je naseljen još u kameno doba. I upravo tu se nalazi naselje Uelen, koje se smatra najistočnijim na području Rusije, ističe „Russia beyond“. Ono po čemu se Uelen izdvaja jesu majstori, koji se bave posve neobičnim zanatom, budući da rezbare kosti i od toga tvore prava pravcata umetnička dela.
Smatra se da su još u kameno doba ljudi koji su živeli na području određenih delova azijskog kontinenta naselili Čukotku, koja je tada bila poznata kao Beringija. Obilje šuma i životinja poput irvasa, mamuta i bizona, bili su stalni stanovnici tog područja, koje je pre oko deset hiljada godina netragom nestalo pod vodom.
Autohtoni narodi Čukotke
Pre oko 8.400 godina na tom području živeli su Čukči, koji su najpre smatrani autohtonim stanovnicima Čukotke, iako se veruje da su pre njih tu živeli pripadnici drevnog naroda Onkiloni, navodi „Northernforum“.
Uspon naroda Čukči na istorijskoj sceni najpre se odigrao zahvaljujući uzgoju irvasa, a pripadnici ovog autohtonog naroda su čak i polovinom 17. veka, kada se veruje da su prvi put zapravo imali susreta sa ruskim stanovništvom, ostali na nivou razvoja koji odgovara periodu kamenog doba.
Na području Čukotke nalaze se i dva, posve zanimljiva grada. U pitanju su najseverniji i najistočniji grad u celoj zemlji - Pevek i Anadir.
Izuzev istoimenog poluostrva, u sastav Čukotke ulaze i teritorije nekoliko ostrva.
Foto: Tanjug AP/Denis Voronin/Moscow News Agency
Klima na Čukotki
Kombinacija subarktičke i kontinentalne klime, koja se prisutna u zaleđu poluostrva, čini da zima na Čukotki neretko traje i deset meseci. I baš zato ne bi trebalo da čudi podatak da su različiti klimatski rekordi zabeleženi upravo na ovom poluostrvu.
Budući da je uzgoj irvasa izuzetno razvijen, to ne čudi što su procene da čak jedna četvrtina svih irvasa na svetu obitava upravo na ovom poluostrvu. Ujedno se baš stado koje je prisutno na Čukotki smatra jednim od najvećih stada irvasa ne samo u Rusiji, nego i u celom svetu.
„Naopaka“ vrata
Kako zbog vremenskih uslova koji su prisutni na poluostrvu, tako i zbog krajnje praktičnih razloga, tek vrata u mnogim objektima na Čukotki se ne otvaraju na uobičajeni način.
Ako malo razmislite, shvatićete i zbog čega se vrata ne otvaraju na spoljašnju stranu, nego ka unutrašnjosti. Zbog zime koja traje mesecima, neretko se događa da sneg toliko napdada da prekrije čitave kuće. Ukoliko bi se vrata otvarala ka spolja, sva je prilika da bi stanovnici Čukotke morali da čekaju da prođu meseci ne bi li izašli iz svojih domova i drugih objekata.
Međutim, samim tim što se otvarajuu prema unutrašnjosti, sve je mnogo jednostavnije. Upravo zahvaljujući tome su ljudi u mogućnost da prokopaju tunel i praktično probiju snežni nanos.
Isto tako je prisutno i nepisano da pravilo da osobe koje ulaze u bilo koji objekat, uvek imaju prednost nad osobom koja želi da izađe. Zbog čega? Logično, osoba koja ulazi, bila je izložena hladnoći, pa je onaj ko je već u unutrašnjosti tog prostora propušta, kako bi mogla da uđe i zagreje se.
